اعلام اعتصاب غذای ۱۹ نفر از زندانیان سیاسی زن در زندان قرچک
اعتراض این زندانیان به وضعیت ناگوار زندان قرچک و برخوردهای مسئولان این زندان است که موجب مرگ سمیه رشیدی، زندانی سیاسی شد.

گزارش تصویری از بند زندان زنان قرچک عکس: تهمینه رحمانی منبع: خبرگزاری دانشجو
موج اعتراضها به چگونگی مرگ سمیه رشیدی، زندانی سیاسی در زندان قرچک ورامین و فشارها، محدودیتها و محرومیتهایی که زندانیان زن این زندان تحمل میکنند رو به افزایش است.
۱۹ نفر از زندانیان سیاسی زن محبوس در زندان قرچک نیز در سوگواری همبندیشان سمیه رشیدی، و در اعتراض به برخوردهای غیرمسئولانه از سوی مسئولان زندان قرچک، و عدم پاسخگویی و پذیرش مسئولیت خود و همچنین در اعتراض به عدم انتقال زندانیان سیاسی زن به زندان اوین، روز دوشنبه ۷ مهر اعلام کردند که دست به اعتصاب غذا میزنند.
این اعتصاب از فردا سهشنبه ۸ مهرماه به مدت دو روز برگزار خواهد شد.
در سه ماه گذشته، وضعیت نگهداری زنان زندانی سیاسی در بند قرنطینه زندان قرچک نگرانیهای زیادی را برانگیخته است.
افزون بر برخوردهای قهری و شدید مانند انفرادیهای خودسرانه و یورش گارد به بند زنان، عدم رسیدگی به وضعیت زنان بیمار تا جایی پیش رفت که سمیه رشیدی جان خود را در اثر بی توجهی کادر پزشکی زندان قرچک از دست داد.
سمیه رشیدی، زندانی سیاسی ۴۲ ساله، ۳ مهر در بیمارستان جان باخت. او که از بیماری صرع رنج میبرد، از اردیبهشتماه به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به دلیل شعارنویسی بازداشت و ابتدا در اوین و سپس در زندان قرچک ورامین محبوس شده بود. بر اساس گزارشها، رشیدی در طول بازداشت بارها دچار حملات شدید صرع شد، اما مسئولان زندان قرچک از اعزام فوری او به مراکز درمانی خودداری کرده بودند.
او در روزهای گذشته پس از بازگشت از پزشکی قانونی، در حالی که دچار تشنج شده بود، بهجای انتقال مستقیم به بیمارستان برای تعویض لباس به بند فرستاده شد و در همان فاصله حال او وخیم شد و به کما رفت. خانواده این زندانی سیاسی نیز تحت فشار قرار گرفتهاند که علت مرگ او را «خطای پزشکی بیمارستان» اعلام کنند.
بهگفته نهادهای حقوق بشری، زنان در زندان قرچک در فضایی بسیار کوچک، بدون تهویه و نور کافی نگهداری میشوند. آب شرب ناسالم، کیفیت پایین غذا، نبود خدمات بهداشتی و درمانی مناسب، و رفتارهای تحقیرآمیز و جنسیتزده، بخشی از رنج روزمره این زندانیان است. همچنین در این زندان تراکم جمعیت بالاست و بهدلیل کمبود امکانات اولیه، بسیاری از زندانیان حتی از جای خواب محروماند.
پیش از این نیز بیش از ۱۵۰ نفر از زندانیان سیاسی سابق، از جمله نرگس محمدی، لویی آرنو، هستی امیری، بنجامین بریر، ناهید تقوی، محمد حبیبی، آرش صادقی، کیوان صمیمی، اسماعیل عبدی، جعفر عظیمزاده، سپیده قلیان، کیوان مهتدی، فرهاد میثمی، سیامک نمازی و... خواستههای مشابه ۱۹ زندانی سیاسی زن را مطرح کرده بودند.
همچنین زندانیان مرد که به زندان اوین بازگردانده شدند، به اشکال مختلف اعتراض خود را به وضعیت نگهداری زنان زندانی سیاسی نشان دادهاند. مهدی فرحی شاندیز و حمید اردلان دو تن از زندانیان نیز دست به اعتصاب غذا زدهاند.
نظرها
نظری وجود ندارد.