گرانی و فقر؛ اعتراض فراگیر

حقوق یک معلم رسمیِ با سابقه ۲۹ سال نهایتا ۲۵ تا ۲۶ میلیون تومان است. این بیشترین درآمدی است که یک معلم دارد و با این تورم، حتی یک معلم رسمی هم از پس هزینه‌های زندگی خود بر نمی‌آید.  خیلی از معلمان همین حقوقِ زیر خط فقر را هم ندارند. اگر بخواهیم از نظر اقتصادی و بر اساس خط فقر حساب کنیم، فرهنگیان عملاً زیر خط فقر قرار دارند؛ حتی می‌توان گفت زیر عدد صفر و در وضعیت منفی هستند. 

سفره کارگران روزبه‌روز کوچک‌تر می‌شود؛ به‌طوری که بسیاری از کارگران حتی برای خرید یک هندوانه ساده هم جلوی خانواده خود شرمنده هستند. دولت می‌گوید با سبد کالا جبران می‌کند، اما کالابرگ سیصد هزار تومانی در شرایطی که قیمت میوه به کیلویی ۲۰۰ هزار تومان رسیده، عملاً تأثیری ندارد. برای یک خانواده چهار نفره در شهری مثل زنجان، اگر بخواهیم یک سفره بسیار ساده و حداقلی بچینیم، حداقل بین ۶ تا ۷ میلیون تومان هزینه دارد؛ آن هم بدون تشریفات خاص، فقط با هندوانه و یکی دو نوع میوه و یک شام ساده.  شکاف بین حقوق کارگر و تورم به حدی رسیده که اگر حداقل دستمزد کارگر ۵۰ میلیون تومان هم باشد، باز هم زیر خط فقر قرار می‌گیرد. با این حال، دستمزدِ بسیاری از کارگران حتی به ۱۵ میلیون تومان هم نمی‌رسند. 

درمان رایگان حق مسلم ماست. اعتراض به فقرو نداری، فلاکت و گرانی، تورم افسارگسیخته، اعتراض به دستمزدها های ناچیز و نامناسب، نبود آسایش و امنیت، در اعتراض به نبود بیمارستان ، درمان و امکانات پزشکی رایگان و مناسب،  نبود رفاه،  در اعتراض به فضای ترس، ارعاب و وحشت، اعتراض به تبعیض، اعتراض به دزدی، اعتراض به سیستمی که ثروت جامعه  را  غارت و چپاول می کند، اعتراض به دزدی و رانت خواری، اعتراض به این نکبت حاکم، اعتراض به  ستم و استثمار. نابود باد بندگی، زنده باد زندگی

سال‌هاست با کلمات بازی می‌کنید، سال‌هاست طرح «ساماندهی» را مثل توپ فوتبال به زمین یکدیگر می‌اندازید و با روح و روان میلیون‌ها خانواده بازی می‌کنید. یک‌روز بهانه‌ی «بودجه» می‌آورید، یک‌روز «سیاست‌های کلی» و حالا هم توهینی به نام «آزمون» و «امتیاز سنوات!»  هشدار ما را جدی بگیرید ما کارگران شرکتی، همان‌هایی هستیم که چرخ این مملکت را در سخت‌ترین شرایط چرخاندیم درحالی‌که شما در اتاق‌های خنک‌تان برای ما «پیش‌نویسِ مرگ» می‌نوشتید. صبر ما لبریز شده و دیگر هیچ وعده، هیچ پیش‌نویس و هیچ آزمونِ فرمایشی را نمی‌پذیریم.

«اگر این طرح تا پایان سال‌‌جاری با «قرارداد مستقیم» و «حذف کامل شرکت‌ها» نهایی نشود، منتظر پاسخِ سخت و سراسریِ ارتشِ بزرگِ کارگران شرکتی باشید. ما چیزی برای ازدست‌دادن نداریم، اما شما خیلی چیزها برای ازدست‌دادن دارید. حق ما در جیب پیمان‌کاران است و ما آن‌را از دهان اژدها بیرون خواهیم کشید !منتظرِ طوفانِ خشمِ کارگرانِ شرکتی باشید؛ حق گرفتنی است و ما از امروز دیگر «نمی‌خواهیم»، بلکه «پس می‌گیریم»!