در مجلس: تهدید به استیضاح پزشکیان
در مجلس گرایش به اینکه پزشکیان و وزیران او را مسئول گرانی و بحران اقتصادی بدانند شدت گرفته است. اینان را هم ممکن است قربانی خامنهای کنند، تا ولایت مطلقه بری از مسئولیت دانسته شود.

مسعود پزشکیان، حیران در کار خویش و نظام
بحران، ابربحران، بنبست: این کلمات مدام بر زبان مسئولان حکومتی جاری میشود. چاره را نه در انکار بلکه در اقرار میبینند. زمانی یک رئیس جمهوری، اشکالات را به گردن رئیس جمهوری قبلی میانداخت، یا آن جناح آن جناح را مقصر میدانست. اما اکنون همه آنانی که جلوی صحنه نشستهاند با انگشت اتهام یکدیگر را نشان میدهند.
پروژه "وفاق" به پایان خود رسیده است. درگیریها به آن سو میرود که کسی را که میخواست پرچمدار وفاق باشد، مقصر وضع نشان دهند.
تهدید به استیضاح
محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی در نشست علنی صبح امروز (یکشنبه ۳۰ آذر ماه) مجلس شورای اسلامی در نطق پیش از دستور خود رویه إقرار را پیش گرفت:
آنچه امروز مهمتر است به آن بپردازیم دغدغه ها و نگرانی های مردم در گرانی افسار گسیخته کالاهای معیشتی مخصوصاً افزایش قیمت ارز و طلاست که یا بخشی از دلایل یا بهانه گرانی ها محسوب می شود لذا وظیفه خود میدانم به عرض ملت شریف ایران برسانم که مجلس با جدیت این مساله را پیگیری کرده است و پیگیری خواهد کرد.
او در ادامه گفت که جلسه پشت جلسه تشکیل دادهاند تا مشکل را بررسی کنند. سپس افزود:
در صورتی که این اقدامات به نتیجه نرسد برای رسیدن به کمترین زمان و تنش، اولویت با ترمیم کابینه توسط دولت است و اگر اصلاحات ضروری توسط دولت محترم صورت نگیرد، نمایندگان مجبور به آغاز فرآیند استیضاح خواهند شد.
رئیس بانک مرکزی، وزیر اقتصاد، رئیس جمهوری
بیشترین انتقادها را اکنون متوجه رئیس بانک مرکزی و وزیر اقتصاد میکنند. ممکن است ابتدا این دو مهره قربانی شوند و سپس به سراغ رئیس جمهوری بروند.
در همان روزی که رئیس مجلس موضوع استیضاح را پیش کشید، یک نماینده مجلس، گفت:
گرانیها بیداد میکند ولی چرا در این شرایط وزیر اقتصاد و آقای فرزین رئیس کل بانک مرکزی پاسخگو نیستند.
نمایندهای دیگر گفت:
از آقای دکتر پزشکیان قویا می خواهم به فوریت برخی از وزرای ناکارآمد و ضعیف را برکنار کند و تا استیضاح به مرحله عمل نرسیده، خود داوطلبانه کار را سامان دهد.
از حاشیه تا مرکز
در حاشیه دایره قدرت رسمی که مقامات سابق آن را پر کردهاند، مسئول دانستن خود ولی فقیه از زمزمه و صحبت درگوشی به حد اظهارات بلند غیرمستقیم (در نمونهی حسن روحانی یا "جبهه اصلاحات!) و بیان صریح (در نمونه تاجزاده) رسیده است.
ممکن است فشار بر وزیران و رئیس جمهوری ناشی از این احساس خطر باشد که هم در میان مردم جنبش اعتراضی بالا گیرد، هم حتا انتقاد از ولی فقیه به دربار و مجامع رسمی حکومتی بکشد.






نظرها
نظری وجود ندارد.