اسماعیل نوری علا: نه به اعدام
شاعر سرشناس در این شعر، با آمیزهای از خشم و تصاویرِ اسطورهای، نه فقط «اعدام» را بلکه نظامهای سرکوبگری را محکوم میکند که در پی نابودی زندگی به نام عدالتاند.

اسماعیل نوری علا
نه به اعدام
مرگ ناهنگام اجباری
آسان ترین و ناجوانمردانه ترین مجازات است
وقتی در پای چوبهای
سر از شرم خم کرده
چشمها را میبندند
تا نفرین آسمان و زمین را نبینند
و به یاد نیارند که زنی
در اوج درد و خندیده
فریاد کودکی را شنیده
که به سوی آسمان و خورشید
این حکمت را میسراید
که اگر بهشت زیر پای مادران است
جهنم آتشکدهء آدمی واره گانی است
که به شعلهء چراغ و طپش قلب
فرمان ایست میدهند.
و میداند که حتی
به دست آنکه بر درخت تبر میزند
یا گیاه را به زیر پا له میکند
جان برآمده از خاک و آب
شایستهء کشتن نیست
و هر که به نام عدالت جان میگیرد
ابلیس را در هیئت بی اندام خویش حانه داده
و همچنانکه عیسی مردگان را زنده میکند
او زندگان را
جرم کرده و ناگرده
به ثانیهای از انتطاری همچون هزار ساله میبرد
و به لحظه میسپارد
که زیرپا خالی میشود
دمپائیهای ترسیده
لحظهای به رعشه میافتند و
آنگاه ساعتها از کوک باز میمانند و
در شیون مادران ناخرسند
جهان در سیاه چالهء خاموشی فرو میرود.
اول ماه مه ۲۰۲۵
نظرها
نظری وجود ندارد.