۳۱ خرداد ۱۴۰۴: جنگ اسرائیل و ایران
از بامداد جمعه ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ /۱۳ ژوئن، حوالی ساعت ۳:۲۰ به وقت ایران، حملات هوایی اسرائیل به ایران آغاز شد. این موج حملات، گستردهترین عملیات نظامی در خاک ایران از زمان جنگ ایران و عراق بوده است. ایران در پاسخ چندین حمله موشکی به اسرائیل انجام داد. خبرها و مقالههای جمعه ۳۱ خرداد / ۲۱ ژوئن، مرتبط با این جنگ را در این صفحه بخوانید.

چند بمبافکن B-2 آمریکا از یک پایگاه نظامی بهسوی اقیانوس آرام پرواز کردند. این تحرکات نظامی همزمان با احتمال تصمیم آمریکا برای پیوستن به حملات اسرائیل علیه ایران و استقرار این هواپیماها در جزیره گوام صورت گرفته است.
اینجا بخوانید:
مظلوم کوبانی، فرمانده نیروهای دموکراتیک سوریه، در گفتوگو با اوزگور پلیتیکا نسبت به پیامدهای خطرناک جنگ ایران و اسرائیل هشدار داد و تأکید کرد که این درگیری میتواند ثبات شکننده سوریه و کل منطقه را در معرض تهدید مستقیم قرار دهد. او خواستار توقف تنشها شد. و گفت : « ما طرفدار حل مشکلات از طریق گفتگو و مذاکره هستیم. درگیری و جنگ هرگز تنها راه برای دستیابی به یک راه حل دائمی و صلح نیست.» در پرتو تغییرات ژئوپلیتیکی اخیر، از جمله خروج نیروهای آمریکایی از دو پایگاه دیگر در شمال سوریه، کوبانی همچنین بر اهمیت اتحاد سیاسی کردها تاکید کرد و گفت که به رسمیت شناختن حقوق آنان در قانون اساسی آینده سوریه از اهمیت حیاتی برخوردار است. در این مصاحبه، کوبانی، نقش رهبری زنان را در بازسازی سوریه مرکزی دانسته است.
آنچه در روز نهم جنگ گذشت: ادامه حملههای اسرائیل به اصفهان و اهواز، اختلال گسترده اینترنت، افزایش شمار قربانیان و مقایسه نتانیاهو با هیتلر از سوی اردوغان.
اینجا بخوانید:
آیا پیامدهای جنگ گروههای زبانی ـ اجتماعی را با هم متحد میکند؟ برای پاسخ به این پرسش ابتدا باید ایده جودیت باتلر در «چارچوبهای جنگ» را در زمینه ایران و پیامدهای جنگ بررسی کنیم. باتلر استدلال میکند که شکنندگی مشترک (precarity) میتواند مبنایی برای ائتلافهای فراهویتی باشد. این ائتلافها نیازی به اشتراک هویتی یا ایدئولوژیک ندارند، بلکه بر مقاومت علیه مکانیزمهای دولتی و سرمایهداری که شکنندگی را تولید و توزیع میکنند، متمرکزند. در ایران، با تنوع قومی، زبانی، و مذهبی و تبعیضهای سیستماتیک (مانند محرومیت مناطق مرزی، سرکوب هویتهای غیرفارس، یا نقض حقوق کارگران)، این ایده پتانسیل بالایی برای اتحاد گروههای مختلف دارد، بهویژه در شرایط بحرانی مانند جنگ. مقاله حسین نوشآذر در این ارتباط را در ادامه خواهید خواند.
اینجا بخوانید:
با گذشت یک هفته از تجاوز نظامی اسرائیل به ایران و احتمال گسترش جنگ با مداخله آمریکا بحث درباره آینده ساختار سیاسی ایران بیش از هر زمان دیگری داغ شده و فروپاشی احتمالی جمهوری اسلامی، نگرانی برخی را درباره تجزیه کشور برانگیخته است. با این حال، تعداد قابل توجهی از گروهها و فعالان سیاسی و مدنی بر ایجاد ساختاری دموکراتیک و یکپارچه در ایران تأکید میکنند.
اینجا بخوانید:
هر ساختار سیاسی مادامی که عناصر استقرارش کار میکند، توان اقدام دارد. ولی در میانه جنگ ابتکارات غیرمتعارف برای ساختن موازنه جدید میتوانند با محاسبه اشتباه به شکل عنصر انتحاری و علیه اقدامکننده عمل کنند.
بیشتر بخوانید:
دهها آکادمیسین ایرانی و غیرایرانی، در بیانیهای با محکوم کردن حمله اسرائیل به ایران، اعلام کرده اند که این جنگ را خطری جدی برای دموکراسی و حاکمیت مردمی در کشور میدانند؛ آنها همچنین نوشته اند:
ایرانیان حق و توانایی شکل دادن به آینده خود را دارند و جنگ اسرائیل خطر بزرگی برای دموکراسی و حاکمیت مردمی است.
اینجا بخوانید:
ریحانه انصاری، سکینه پروانه، وریشه مرادی و گلرخ ایرایی، چهار زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین در بیانیهای نوشتند:
آیندگان از آنان که بر جنازههای مردم بیدفاع به پایکوبی ایستادهاند به ننگ یاد خواهند کرد.
اینجا بخوانید:
در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۴۰۴ (برابر با ۲۱ ژوئن ۲۰۲۵)، احسان قاسمی، دانشآموز ۱۶ ساله، در جریان حمله هوایی اسرائیل به یک واحد مسکونی در منطقه سالاریه قم کشته شد. پیشتر نیز امیرعلی امینی، دانشآموز ۱۲ ساله و تکواندوکار، همراه با پدرش در حملهای در خیابان محلاتی تهران جان باخته بود. همچنین در شهر نجف، فاطمه شریفی، دانشآموز پایه هفتم، و مجتبی شریفی، دانشآموز دبستانی، از دیگر قربانیان کودک این حملات بودند.
در پی حملات گسترده اسرائیل به مناطق شهری ایران، صدها تن کشته شدند که بخش قابل توجهی از آنان را زنان و کودکان تشکیل میدهند. هرچند آمار دقیقی از شمار قربانیان دانشآموز در دست نیست، اما شواهد میدانی و گزارشهای منابع محلی از تلفات سنگین در میان جمعیت غیرنظامی، بهویژه کودکان و نوجوانان، حکایت دارد.
بر اساس کنوانسیونهای بینالمللی از جمله کنوانسیون ژنو، حمله به اهداف غیرنظامی و کشتار کودکان در جریان درگیریهای نظامی میتواند مصداق جنایت جنگی تلقی شود و مسئولیت کیفری برای عاملان آن در پی داشته باشد.
گروه «مادران پارک لاله ایران» در بیانیهای در واکنش به جنگ اسرائیل و ایران نوشتند:
ما از جنگ بیزاریم و خواهان صلح هستیم و معتقدیم که رهایی مردم ایران برای دستیابی به آزادی، برابری و عدالت اجتماعی باید با قدرتمندتر شدن و همبستگی جنبشهای مستقل و مردمی به دست آید.
اینجا بخوانید:
در روز جمعه ۲۰ ژوئن (۳۰ خرداد)، وزیر خارجه ایران در ژنو با چند تن از همتایان ارشد اروپایی خود دیدار کرد. گفتوگوهایی که بیش از سه ساعت به طول انجامید، بدون دستیابی به نتیجهای ملموس پایان یافت، اما طرفین بر ضرورت ادامه مسیر دیپلماسی تأکید کردند.
ایران اعلام کرده که آماده ادامه گفتوگو با اروپا است، اما تنها مشروط به توقف حملات اسرائیل و پاسخگویی این کشور، حاضر به تعامل مستقیم با ایالات متحده خواهد بود.عراقچی در گفتوگو با شبکه خبری ان بی سی گفته است که ایران غنی سازی را متوقف نمیکند و به آمریکایی اعتماد ندارد.
دیوید لمی، وزیر خارجه بریتانیا، که مستقیماً پس از دیدار با مقامهای آمریکایی از واشنگتن به ژنو آمده بود، هشدار داده است که تهدید اقدام نظامی آمریکا کاملاً واقعی است، هرچند هنوز پنجرهای برای دیپلماسی باز باقی مانده است.
به گفته ناظران، ورود مستقیم آمریکا، احتمال ترور رهبر جمهوری اسلامی و حمله با بمبهای سنگرشکن به تأسیسات فردو، میتواند به معنای پایان قطعی مسیر دیپلماتیک باشد.
در همین حال، شبکه سیبیاس نیوز در گزارشی اختصاصی فاش کرده که در پی افزایش تنشها میان ایران و اسرائیل، مقامات آمریکایی و دیپلماتهای اروپایی در حال بررسی سناریوهایی درباره آینده ساختار حکمرانی در ایران، در صورت فروپاشی احتمالی نظام جمهوری اسلامی هستند.
شاپور شهبازی در مقالهای برای زمانه مینویسد:
چگونه در این شرایط میبایست بیاندیشیم و عمل کنیم که یک اتم در نفی یا دفاع از جنگ به دام این دوگانههای شر نیفتیم؟ چگونه بفهمیم چه کسانی، خودآگاه یا ناخودآگاه، پشت این دوگانهی تباهکننده پنهان شدهاند؟ از کجا بدانیم در این شرایط پیچیده میبایست از کدام راهحلها حمایت کنیم؟ کدام مقاله، متن، کلیپ، تصویر، موسیقی و…را لایک یا به اشتراک بگذاریم که خودآگاه یا ناخودآگاه به دام یکی از این دوگانههای شر نیفتیم؟
اینجا بخوانید:
فصل جدیدی از جنگ اسرائیل علیه زیرساختهای درمانی در ایران آغاز شده است. تا امروز ۳ بیمارستان و شش آمبولانس در ایران مورد هدف قرار گرفتهاند. یک متخصص زنان و یک متخصص اطفال به همراه فرزندش، جان خود را از دست دادهاند.
اینجا بخوانید:
بامداد شنبه ۳۱ خرداد، اکبر صالحی، معاون امنیتی استانداری اصفهان، تأیید کرد که چندین نقطه در این استان، از جمله سایت هستهای اصفهان، امروز حوالی ساعت ۵ صبح هدف حمله اسرائیل قرار گرفتهاند. به گفته او، این حملات مناطقی در شهرستانهای اصفهان، لنجان، مبارکه و شهرضا را دربر گرفته و هرچند گزارشی از تلفات جانی منتشر نشده، اما خساراتی به این مناطق وارد شده است. صالحی تأکید کرد که در پی این حملات هیچگونه نشت مواد خطرناک از تأسیسات هستهای رخ نداده و پدافند هوایی به حملات واکنش نشان داده است.
این حمله، که در ادامه موج حملات ارتش اسرائیل به مواضع هستهای جمهوری اسلامی صورت گرفت، یکی از شدیدترین حملات به سایت هستهای اصفهان تلقی میشود؛ سایتی که شامل کارخانه تبدیل اورانیوم، تأسیسات تولید سوخت رآکتور تهران و پروژههای مرتبط با فلز اورانیوم است. این تأسیسات در گذشته نیز هدف قرار گرفته و آسیبهایی دیدهاند. همزمان، گزارشی نیز از حمله به ساختمانی در قم منتشر شد که به کشته شدن محمد سعید ایزدی، فرمانده ارشد نیروی قدس در امور فلسطین، انجامیده است.
مقامات جمهوری اسلامی، در مواجهه با این تحولات، همچنان بر نبود خطر و ضرورت «اطمینانبخشی» به مردم تأکید میکنند، بدون ارائه اطلاعات دقیق و شفاف از میزان خسارات وارده. این در حالی است که رافائل گروسی، رئیس آژانس بینالمللی انرژی اتمی، روز گذشته نسبت به خطر نشت مواد رادیواکتیو و گازهای شیمیایی سمی در اثر حملات اسرائیل به تأسیسات هستهای ایران هشدار داده و بهشدت ابراز نگرانی کرده بود.
علی جوادی در این یادداشت مینویسد:
هنوز دیر نشده … هنوز میتوان ایستاد. هنوز میتوان این کابوس را متوقف کرد، پیش از آن که سناریوی سیاه به سرنوشت گریز ناپذیر ما بدل شود. ما باید بشریت متمدن را به میدان بیاوریم، نه بهعنوان تماشاگر، بلکه بهمثابه فعالین و دخالتگران واقعی. باید صدایی بلندتر از موشک، قویتر از بمب، و انسانیتر از هر تحلیل ژئو پولیتیکی بسازیم.
نظرها
نظری وجود ندارد.